من کلاً آدمی هستم که مهمون برام خیلی مهمه و وقتی قراره یکی بیاد خونمون دیگه حتی تا اعماق کمدها و کشوها رو هم مرتب میکنم ... چند وقت پیش یاد این فرمایش از حضرت علی (ع) افتادم که به امام حسن (ع) فرمودند: مراقب باش به بهانه صمیمیت حق نزدیکانت را پایمال نکنی. چون هرکس که به تو نزدیکتر باشد، حق بیشتری بر گردن تو دارد. (نقل به مضمون)
از خودم خجالت کشیدم که درحالیکه حق خودم و خانواده م بیشتر از همه باید مراعات بشه، من اینقدر در رعایت حقشون کوتاهی میکنم و اونوقت به خاطر چهارتا مهمون اینطور خودم رو به آب و آتیش میزنم!
یادم اومد که حضرت مادر (س) هم خیلی در مرتب و تمیز بودن خونه و زندگیشون سنگ تموم میذاشتند و این کارها رو از روی علاقه انجام میدادند، نه اجبار. طوری که حتی وقتی خدمتکار داشتند دلشون نیومد خودشون رو به کل از این کارها محروم کنند و یک روز در میون کارهای خونه رو انجام میدادند ... یا اینکه حتی در روز شهادتشون به سختی بلند شدند و لباسهای بچه ها رو مرتب کردند و دستی به خونه کشیدند. طوری که همه امیدوار شدند که لابد حالشون بهتر شده که دارن به این کارها می پردازند ...
از اون روز سعی کردم خونه طوری باشه که برای ما ساکنینش آلودگی بصری نداشته باشه و همه با آرامش توش زندگی کنیم. خدا رو شکر الان اوضاع خیلی بهتره. حال خودم هم خیلی بهتره، چون بیشتر از همه خودم توی خونه هستم و از تمیزیش لذت میبرم ... البته خیلی مونده تا عادت کنم و این کارها برام ملکه بشه، اما خوب بالاخره باید از یک جایی شروع کرد دیگه!
با این مقدمه میپردازیم به بحث شیرین نکات خانه داری مهتابانه ...
مهمترین نکته در خونه و زندگی مهتاب اینه که هر وقت برین خونه ش مرتبه و جارو زده و گردگیری شده ... یعنی در این فکر کنم 18 سالی که وارد خانواده ما شده، نشده یک بار هم بریم و خونه شون نامرتب باشه. حتی بارها شده که یهو پیش اومده و سرزده رفتیم خونشون اما باز هم انگار از صبح میدونسته ما قراره بریم و همه جا مرتب و گردگیری شده ست. از همه مهمتر اینکه اتاق بچه ها و حتی توی کمدها و کشوهاشون هم مرتبه و این نشون میده اون بچه ها هم نظم توی خونه رو به خوبی یاد گرفته اند و دارند بهش عمل میکنند ... بچه دارهای جمع، خوب میدونند که مرتب بودن همیشگی خونه ای که یه پسربچه پنجساله توش زندگی میکنه، و از اون مهمتر مرتب بودن اتاق اون پسر بچه یعنی چه! و تا چه حد اووووج هنرمندی مادر اون خانواده رو میرسونه! ;o)
و اما شگردها :
*** دقت که کردم دیدم این مرتب بودن خیلی ربط داره به طرز چیدمان وسایل و اینکه برداشتن و سر جا گذاشتن وسایل آسون باشه. مثلاً یک قسمتی از کمد دیواریهای هر اتاق، قفسه بندی شده بود. با همین قفسه های مشبک که در رنگهای مختلف هست و کف طبقه ها هم که سوراخ بود، MDF برش خورده قرار داده بودند که وسایل از لای سوراخها نریزه ! ... بعد وسیله ها بدون اینکه روی هم تلنبار بشن قشنگ کنار هم چیده شده بودند و اینطوری برداشتن و گذاشتن اونها کاملا ساده بود.
اتاق پدرام ( پسر عموی 5 ساله من ) برام خیلی جالب بود. هرکدوم از وسایل جایی داشت و مهتاب کنار هر کمد یا کشو هم یک لیبل کوچولو زده بود که پدرام خودش با نقاشی وسیله ای که باید توی اون باشه رو معلوم کرده بود. اینطوز موقع جمع کردن معلوم میشد هر وسیله باید کجا بره.
*** هیچ وسیله زیادی توی خونه شون نبود. ظرف الکی توی کابینتهاش نبود. لباسهای توی کمد و کشوها کم، ولی همه شون خوب و قابل استفاده بودن. مهتاب میگفت نمیذاره لباسهای قدیمی بیخودی توی کمد و کشوها تلنبار بشه و اگه ببینه یه لباسی یا وسیله ای به هر دلیلی دیگه مدتهاست استفاده نشده، اون رو میده به جاهایی که برای بندگان خدا کمک جمع میکنند.
*** یه چیز بامزه ای که مهتاب یواشکی نشونم داد، یه سبد بزرگ بود توش فقط چتر پانیذ و دوتا از شلوارهای پدرام بود! ... یک کاغذ بزرگ روش چسبونده بودند که معلوم میکرد اسم اون سبد، " سبد آخ آخ ! " هست ... و در اطراف این کاغذ، پدرام و پانیذ تا تونسته بودند علامت خطر و جمجمه و استخوان و ... کشیده بودند و خلاصه معلوم بود خیلی خطریه!
مهتاب گفت توی خونه ما هر کس تا شب فرصت داره توی خونه بگرده و وسیله هایی که اینور و اونور جا گذاشته رو زودی بذاره سر جاش. و گرنه من آخر شب هر چیزی که سر جاش نباشه رو برمیدارم و میذارم توی این سبد و اونوقت دیگه دوباره دراومدنش به این سادگیها نیست. هرکس به فراخور حال خودش باید یه جریمه ای بپردازه تا بتونه وسیله ش رو پس بگیره.
مثلاً اونطور که مهتاب گفت، عمو پیمان بیچاره من باید همه رو یه وعده رستوران مهمون میکرد، یا مثلاً خونه رو جارو میکرد یا ظرف میشست و ... یا مثلاً پدرام یک روز کامل از دیدن شبکه پویا، یا بازی با ایکس باکس محروم میشد. جریمه پانیذ رو هم گفت، اما من اون موقع اینقدر مبهوت شده بودم که الان هرچی فکر کردم یادم نیومد چی بود. باید یه بار ازش بپرسم! ... خلاصه اوایل مشتری سبد زیاد بوده اما الان همه حوسشون رو جمع میکنند که مبادا بهش مبتلا بشن! ... البته این رو هم گفت که ایده اصلی این کار از خودش نیست و توی خونه یکی از همکارهای عمو پیمان دیده و از خانومش یاد گرفته.
*** و اینکه مهتاب میگفت من همیشه صبح زود همه کارهام رو میکنم و تا ساعت 11 دیگه کاری ندارم. نهار در حال پختنه و مقدمات شام آماده ست و حتی سالاد شامم رو هم درست کردم و سلفون کشیده توی یخچاله! یا مثلاً اگه قرار باشه ماست و خیار یا ماست و اسفناج و هر چیزی کنار غذا داشته باشیم، آماده ست. قابل توجه سفره آرایان محترم جمع، اینکه حتی وسایل تزیین کنار غذا مثل تربچه گل شده . هویج قالب زده و جعفری و ... همه همون موقع آماده میشن و در یک ظرف دردار میرن توی یخچال تا به موقعش سریع کنار غذا گذاشته بشن!
برنامه غذایی که به دیوارشون بود هم خیلی بانمک بود. گفت قرار شد هر کدوممون 5 تا غذای محبوب برای نهار و 5 تا هم برای شام رو بنویسه روی کاغذ. بعد اونها رو توی لیست به تناسب روز جا دادم و گفتم هرکس با دستخط خودش بنویسه تا توی برنامه مشخص باشه هر غذا رو چه کسی سفارش داده . ( پدرام با نقاشی کشده بود و چقدر هم بامزه کشیده بود. باورتون نمیشه یکی از غذاهای محبوبش کله پاچه بود !!! و اون رو به صورت یک ببعی که ازش بخار بلند میشد نشون داده بود! ) بعضی غذاهای محبوب مثل لازانیا دوبار در ماه تکرار شده بود. بعضی غذا ها هم بود مثل خوراک لوبیا سبز یا عدسی و ... که محبوب هیچکس نبود، اما به خاطر خاصیتش باید خورده میشد که این غذاها با یک ستاره کنارش مشخص شده بودن.
بعد مهتاب گفت که خرید کلی رو ماهیانه انجام میدن، اما خرید روزانه رو مطابق برنامه غذایی، هر روز برای غذای فردا خرید میکنه تا دیگه صبح معطل چیزی نباشه. البته متاسفانه سنت بد سبزی فریزری رو هنوز داشتند که مهتاب هر دوماه یکبار سبزی سفارش میداد. مثل اون موقعهای من!
*** این خونه تکونی قسمت قسمت خونه رو هم از مهتاب یاد گرفتم. و دیدم چه چیز خوبیه که آدم روز یک قسمت از خونه رو حساااااابی تمیز و مرتب کنه. اینطوری بعد از یک هفته کل خونه یه خونه تکونی حسابی شده و همیشه مرتبه.
البته از قرار معلوم جارو و گردگیری و تی کشیدن و شستن سرویس بهداشتی کار هر روز صبحش هست و به قول خودش از شدت تکرار، اینقدر به این کارها عادت کرده که یه وقتهایی اصلاً نمیفهمه کی شروع به کار کرده! یه جورایی اتوماتیک خودش این کارها رو میکنه ( برعکس من که قبل از هر بار جارو زدن باید کلی برای خودم منبر برم و از فضایل تمیز و مرتب بودن خونه داد سخن بدم تا راضی بشم به عملیات جارو و گردگیری! )
*** مرتب بودن آشپزخونه قبل از خواب رو هم که توی توصیه های مهتابی I گفتم. اما نکته ش اینه که موقع کار حواسمون باشه خیلی ریخت و پاش نکنیم تا جمع کردنش سخت نشه. یا مثلاً بعد از غذا درست کردن زودی روی گاز رو یه دستمال بکشیم که دیگه کار به سوختن چربیها و گاز پاک کن و ... نکشه. یا مثلاً تا ظرفی کثیف میشه زودی تکلیفش رو معلوم کنیم: یا بشوریمش و یا بذاریم توی ماشین ظرفشویی. مهتاب معتقد بود سینک ظرفشویی خالی کلید آشپزخونه تمیزه. چون اگه ظرفشویی خالی باشه جلوی دست آدم بازه و میتونه راحت کار کنه. و بالعکس اگه پر از طرف باشه دست و دل آدم به هیچ کاری نمیره!
